Κυριακή 10 Απριλίου 2011

ΕΠΙΚΑΙΡΟΙ ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ Νο 1: ΖΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ!

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΥΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΧΕΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕΙ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΕΝΤΥΠΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ MIDDLE 90s. ΑΡΧΙΚΑ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "01" (1996), ΕΠΕΙΤΑ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΜΕΤΡό" (2001), ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ "ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΜΑΤΑ" (2003), ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "U-man" (2007), ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ "THE DARK SIDE PROJECT 1: ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ" (2009) ΚΑΙ ΣΤΟ BLOG ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΜΟΥ MySpace WWW.MYSPACE.COM/NEKROSNAKE (2010)... ΕΔΩ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩ ΓΙΑ ΝΑ "ΕΓΚΑΙΝΙΑΣΩ" ΚΑΠΟΙΑ ΕΜΒΟΛΙΜΑ ΣΕ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΚΕΙΜΕΝΑ, ΠΟΥ ΤΟ ΚΥΡΙΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΤΟΥΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η "ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΔΙΑΘΕΣΗ", ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΦΕΡΟΥΝ ΤΟΝ ΥΠΕΡΤΙΤΛΟ "ΕΠΙΚΑΙΡΟΙ ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ"...

............................................................................................
 ΠΑΝΟΣ ΠΙΛΑΤΟΣ
ΖΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ!
(Επίκαιροι Αφορισμοί Νο 1)
............................................................................................


Είχα γράψει ξανά, κάποτε, πως ζούμε το μέλλον για το οποίο έγραφαν οι συγγραφείς Επιστημονικής Φαντασίας. 

Αυτοί που έδωσαν έμπνευση στους Ανθρώπους των Εργαστηρίων και στους Πεφωτισμένους Ηγέτες του πλανήτη. 

Ζούμε χωρίς ελπίδα γιατί συνηθίσαμε στον πόνο. 
Τρώμε παραμύθια και αφοδεύουμε γνώσεις. 
Θάβουμε αλήθειες και κλωνοποιούμε είδωλα, για να γίνουμε κατήγοροι, ένορκοι, δικαστές και δήμιοί τους. 

Με τα μάτια μας αναζητάμε την ομορφιά για να την διαφθείρουμε με τις σκέψεις μας. 

Με τα αυτιά μας ψάχνουμε για μελωδίες, ενώ το στόμα μας βγάζει γρυλίσματα. 

Στα πολιτιστικά κέντρα της καψούρας στολίζουμε σαν επιτάφιους άφωνους και ατάλαντες και καμαρώνουμε για τα μεροκάματα που ξοδέψαμε σε λίγες ώρες. 

Είμαστε κτήνη, ενώ νομίζουμε ότι είμαστε θεοί. 
Πετάμε στον ουρανό γιατί τη γη την σκοτώσαμε. 
Η Αρχιτεκτονική του Εμπρησμού. 
Κουφάρια δέντρων και ζώων, απο-Τρόπαια της επιστροφής στη Φύση. 

Μας μαντρώνουν σε γήπεδα για να εκτονωθούμε μακριά από τα μυστικά τους δείπνα.

Μας μοιράζουν μωρία μέσα από τηλεοπτικές εκπομπές για να τους χαρίσουμε χρόνο σκέψης. 

Οι stars μας χαμογελούν με πορσελάνινα φυτευτά δόντια. Πουλάνε εικόνα, τραγουδούν playback και βραβεύονται για την πλατίνα κι όχι για το «έργο» τους. 

Αγοράζουμε όνειρα για να διώξουμε τους εφιάλτες. 
Πουλάμε την συνείδησή μας για να γίνουμε είδηση στα «παράθυρα». 
Παστωνόμαστε σε clubs της μόδας για επίδειξη. 

Κάνουμε έρωτα στο σκοτάδι για να φαντασιωνόμαστε ανενόχλητοι. 

Προσκυνάμε σύμβολα γιατί δειλιάζουμε να τα καταστρέψουμε. 
Κοπάδι, που μας οδηγούν για βοσκή στο λιβάδι των δογμάτων. 
Βλέπετε, προτιμάμε την υποταγή από την ελευθερία, γιατί η μεν μας τρέφει, η δε αξιώνει να την θρέψουμε εμείς. 

Ζούμε στο αύριο, αλλά βολευόμαστε με το χθες. 

Η τεχνολογία καλπάζει κι εμείς την χειροκροτούμε που, εξαιτίας της, ο χώρος γύρω μας συρρικνώνεται. 

Ζούμε το μέλλον για το οποίο έγραφαν οι συγγραφείς Επιστημονικής Φαντασίας. 
Οι εμπνευστές εκείνων που προσυπέγραψαν το τέλος του παλιού κόσμου και τη γέννηση μιας Νέας Τάξης Πραγμάτων. ....

.

1 σχόλιο:

  1. Γενικά ο συγγραφέας, παρόλη την καλή πρόθεσή του, είναι εμφανές ότι δεν προσεγγίζει το θέμα με αντικειμενικότητα. Αναφέρονται μέσα στο κειμενο μερικές λανθασμένες θεωρίες, που κυκλοφορούν φυσικά εβραιος!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή