ΤΟ ΡΕΚΒΙΕΜ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

ΠΡΩΤΟΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ U-man ΤΟ 2007.

………………………………………………….

ΠΑΝΟΣ ΠΙΛΑΤΟΣ

ΤΟ ΡΕΚΒΙΕΜ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

………………………………………………….

Σε ανακαλύψαμε από το πουθενά.

Δεν ήσουν σπίθα από κεραυνό σε νύχτα καταιγίδας, να σ’ αρπάξουμε και να φωτίσουμε την σπηλιά μας…

Δεν ήσουν τροχός για να μας κυλήσεις μακριά, σε χωμάτινα μονοπάτια…

Δεν ήσουν εργαλείο από πέτρα, σκαπάνη από μέταλλο, πριόνι ηλεκτρικό για να ξεχερσώσουμε τη Γαία και να τη σακατέψουμε πριν την ώρα της-και μαζί της να συντομεύσουμε το τέλος των πάντων…

Κάτι χτυπήματα ήσουν, επαναλαμβανόμενα, κόκαλο πάνω σε ξύλο…

Και κάτι σφυρίγματα μέσα από κακότεχνες φλογέρες από καλάμι…

Και επιφωνήματα και μουρμουρητά και ψίθυροι και άχτι…

Σε συνόδεψε ο ρυθμός.

Στην αρχή μονότονος, σαν το τρίψιμο της άμμου στην οπή της κλεψύδρας.

Και έπεσε τέτοια άμμος μπόλικη…

Και πέρασαν αιώνες και αιώνες…

Κι εσύ απλωνόσουνα, σαν θάλασσα που σκάβει τον βράχο και βρέχει με αλμύρα τις ρίζες των δέντρων, στις παρυφές ξαφνιασμένου δάσους.

Κι απέκτησες χορδές, πλήκτρα, μεμβράνες, γλώσσα, γραμματική, κλίμακες…

Τρύπωσες από μικρόφωνα σε καλώδια.

Χαράχτηκες σε πλάκες, σε βινύλιο και ύστερα σε ασημένια δισκάκια.

Ντύθηκες με εικόνα, μπήκες σε λίστες, έγινες μόδα.

Κι άλλη μία, κι άλλη μία, και άλλη…

Ενέπνευσες, οδήγησες, εξύμνησες, χλεύασες, διασκέδασες, πώρωσες…

Σήμερα είσαι θηρίο τεράστιο, μα με τα κύτταρά σου λιωμένα απ’ τον καρκίνο της απληστίας μας.

Απ’ όλες τις Τέχνες, η πιο παλιά είσαι και τελευταία θα χαθείς, όμως, ρε συ, Μουσική, τι στο πέος καλό κάναμε ως ράτσα, ως είδος, για να αξίζουμε την ύπαρξή σου; 

.